Samozatrudnienie (w potocznym polonijnym żargonie zatrudnienie „na udziały”) jest sposobem prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Natomiast praca na podstawie klasycznej umowy o pracę, wiąże się z przyznaniem praw i obowiązków pracowniczych.
Pracownik to osoba zatrudniona na podstawie umowy o prace. Podkreślić należy, iż brak umowy o pracę nie oznacza braku stosunku pracy. Jeśli bowiem warunki pracy nie zostały określone w pisemnej umowie o pracę, domniemywa się istnienie pomiędzy stronami umowy o pracę na czas nieokreślony.
Statut pracownika oznacza, iż prawa i obowiązki stron wyznaczane są przez przepisy prawa pracy (nie tylko ustawy ale również obowiązujące w sektorze zbiorowe układy pracy – tzw. CAO/CCT). W tym zakresie należy również odróżnić podstawowy, dość archaiczny choć nadal obowiązujący, podział na pracowników fizycznych oraz pracowników umysłowych. W 2014r. wspomniany podział ulegnie zmianie. Wprowadzony zostanie tzw. jednolity statut pracowniczy. Nie należy jednak oczekiwać szybkiego zniknięcia wskazanego podziału, biorąc pod uwagę jego zakorzenienie w belgijskim prawie pracy.
Pracownik fizyczny (arbeider/ l’ouvrier) to osoba wykonująca głównie pracę fizyczną, w odróżnieniu od pracownika umysłowego (bediende/ l’employé) tj. osoby wykonującej głównie pracę umysłową.
